Έβλεπα χθες σε επανάληψη τον Χρόνη Μίσσιο στη ΝΕΤ στην εκπομπή της Κατρίτση. Ογδόντα χρονών πια ο Χρόνης και το μυαλό του έβγαζε φωτιές. Ζήλεψα τη δυάγειά του, ζήλεψα την ηρεμία στο πρόσωπό του, ζήλεψα και την όμορφη «γωνιά» που ζει. Ένας άνθρωπος που έζησε τα περισσότερά του χρόνια στις φυλακές και στις εξορίες προέτρεπε τους έλληνες σε αγώνες και πάλη.
Σε μια στιγμή, σα να έσπασε, σα να εξοργίσθηκε, είπε: «Γιατί ρε σεις φτύνετε αυτό το λαό;» Σε πρώτο πρόσωπο. Σαν άνδρας ζήτησε να μάθει το γιατί.
Ένας αγωνιστής που «ξόδεψε» τη ζωή του για τα πιστεύω του σε έναν απολογισμό, στο λυκόφως πια της ζωής του, δίπλα στο γεράνι του (δεν ξέρω αν είχε και κλειδί από κάτω), ακόμη αναρωτιέται, ακόμη δεν μπορεί να καταλάβει… Και ποιος μπορεί εκτός από «αυτούς»;
«ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΣΕΙΣ ΦΤΥΝΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΟ;»
Γιατί ρε σεις μας κάνετε να ντρεπόμαστε;
Είμαστε ένας λαός, που από την αρχή της ιστορίας μας δεν έχουμε πάψει να αγωνιζόμαστε, να θυσιαζόμαστε για την ελευθερία μας. Ατέλειωτοι αγώνες, αμέτρητες θυσίες …Γιατί;
Αντί να ντρέπονται οι Γερμανοί που αιματοκύλισαν τον κόσμο δυο φορές. Αντί να το βουλώνουν όλοι οι βορειοευρωπαίοι που δεν άφησαν ποτέ τον …καναπέ τους. Αντί να ντρέπονται οι Αμερικάνοι για τα χάλια που μας οδήγησαν … Ντρεπόμαστε εμείς να πούμε ότι είμαστε Έλληνες!!! Μας φτάσατε στο σημείο να συγχέεται ο ελληνισμός με την κλεψιά, το λάδωμα και τη ρεμούλα.
Ε! λοιπόν δε μας αξίζει αυτή η αντιμετώπιση.
Δεν είμαστε όλοι σαν τα μούτρα σας.
ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΦΤΥΝΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΟ;
πηγή
2 σχόλια:
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα. Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες ως πολιτικός κρατούμενος. Εκεί έμαθε ανάγνωση και γραφή. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1985 με το βιβλίο του Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς... και επιβλήθηκε στην συνείδηση της κριτικής και του κοινού. Την ίδια ανταπόκριση είχαν και τα επόμενα βιβλία του.
Ο Χρόνης Μίσσιος τα τελευταία χρόνια ζει ως "κοσμοκαλόγερος" στο Καπανδρίτι.
Βιβλιογραφία
Ο Χρόνης Μίσσιος διαβάζει... Χρόνη Μίσσιο
Ντομάτα με γεύση μπανάνας
Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι
Τα κεραμίδια στάζουν
Χαμογέλα, ρε... τι σου ζητάνε; Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς
Σωστά!
Απαραίτητο συμπλήρωμα για να γνωρίζουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί
Δημοσίευση σχολίου