Η ώρα να μιλήσει ο κυρίαρχος λαός πλησιάζει, με την αξιωματική αντιπολίτευση να στέλνει το σήμα για ένα δημοκρατικό ξεσηκωμό, σήμα που εξέπεμψε το βράδυ της Πέμπτης, από την Πάτρα ο Αλέξης Τσίπρας. "Είναι η ώρα για μια κυβέρνηση ανατροπής του Μνημονίου, είναι η ώρα του ΣΥΡΙΖΑ".
 
Του ΣΥΡΙΖΑ, που όμως, την τρέχουσα εβδομάδα δίνει τις δικές του εξετάσεις, για τη νέα αυτή σχέση με τους πολίτες, ξεκινώντας από το δικό του "σπίτι" ή πιο σωστά, το δικό ΤΟΥΣ "σπίτι" και πώς από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών θα γίνει το πέρασμα στον ΣΥΡΙΖΑ των μελών του.
Την εβδομάδα που προηγήθηκε, ο σημαντικότερος πολιτικός σταθμός ήταν, χωρίς αμφιβολία, η μεγάλη ανοιχτή πολιτική συγκέντρωση στην αχαϊκή πρωτεύουσα, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δίνει στοιχεία της ριζοσπαστικής φυσιογνωμίας του νέου, ενιαίου κόμματος, μια φυσιογνωμία που θα σφυρηλατηθεί εκ των πραγμάτων στη σκληρή διαπραγμάτευση -αν χρειαστεί και σύγκρουση- με τους δανειστές, όταν κληθεί να κυβερνήσει. Δεκατέσσερις φορές ο Αλ. Τσίπρας χρησιμοποίησε τον όρο, "έχουμε σχέδιο" και όντως, βάσει σχεδίου και στοιχείων, θα γίνει η διαπραγμάτευση αυτή. Γιατί μετά την πράξη πρώτη (βλέπε κατάργηση των Μνημονίων), έπεται η αντιπαράθεση για το χρέος και τις δανειακές συμβάσεις.
Με βαθιά στηρίγματα στο κοινωνικό σύνολο, στα κινήματα αντίστασης και αλληλεγγύης, στον κόσμο της εργασίας -σε μία από τις πρωτεύουσες της ανεργίας, τη Χαλκίδα, θα βρεθεί την Τρίτη το πρωί ο Αλ. Τσίπρας εξάλλου- τη νεολαία, τα κοινωνικά στρώματα που έχουν συντριβεί από τη μνημονιακή πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζεται για τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Επωμιζόμενος, συν τοις άλλοις, και το χρέος  της δημοκρατικής "διόρθωσης", από το σημερινό ξενοφοβικό και ακροδεξιό μοντέλο νόμου και τάξης που ο Νίκος Μιχαλολιάκος εισηγείται και ο Αντώνης Σαμαράς υλοποιεί.
"Ένα φύσημα αρκεί" είναι μια χαρακτηριστική αποστροφή που αρέσκεται να χρησιμοποιεί τελευταία στις δημόσιες εμφανίσεις του ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζει πάντως και αυτός και τα άλλα ηγετικά στελέχη ότι η προσπάθεια αποκαθήλωσης της δικομματικής κυβέρνησης δεν θα είναι απλή υπόθεση. Μέρος του αμαρτωλού τριγώνου (χρεοκοπημένες πολιτικές ηγεσίες -τραπεζικό σύστημα -ΜΜΕ) οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θα δώσουν μάχη μέχρις εσχάτων. Όχι μόνο για να σώσουν εαυτούς -και οι δύο γνωρίζουν τι τους περιμένει μετά την ήττα το βράδυ των εκλογών- αλλά, κυρίως, για να σώσουν το σάπιο αυτό σύστημα. Θα δώσουν τη μάχη, αν και γνωρίζουν ότι η κυβέρνησή τους αποτελεί τον επίλογο του δικομματικού πολιτικού συστήματος, γιατί λειτουργούν συν τοις άλλοις, κατά δήλωση του εκπροσώπου Τύπου Πάνου Σκουρλέτη, ως "δίχτυ προστασίας ενός πολιτικού προσωπικού που σχετίζεται άμεσα με ζητήματα σκανδάλων", φράση που βρήκε άριστη εφαρμογή στην κάλυψη που παρείχε ο πρωθυπουργός στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του.
 
Η εσωκομματική ζωή σε αριθμούς
Η προσυνεδριακή συμμετοχή -παρά το ότι βρισκόμαστε την "καρδιά" του καλοκαιριού- είναι μεγάλη και μάλλον ξεπερνά το 80% των εγγεγραμμένων μελών (ακόμη και σήμερα γίνονται ψηφοφορίες σε αρκετές οργανώσεις της Α' Αθήνας κ.α.). Σύμφωνα εξάλλου με τον απολογισμό δράσης, που ο συντονιστής της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βίτσας έκανε, 491 οργανώσεις μελών, 64 προσωρινές Νομαρχιακές Επιτροπές, 26 Τμήματα Θέσεων και η Μόνιμη Επιτροπή Προγράμματος, η Κοινοβουλευτική Ομάδα και οι Επιτροπές Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου -όλοι μαζί συναποτελούν την οργανωτική σπονδυλική στήλη αυτού του "νέου", για το οποίο διψούν οι πολίτες. Μόνο στο διάστημα από 1ης Ιανουαρίου ως την 31η Μαίου παλιοί και νέοι αριστεροί έδωσαν πνοή σε περισσότερες από 700 οργανώσεις και ανοιχτές συνελεύσεις. Και ταυτόχρονα, συνέβαλαν καθοριστικά στη συγκρότηση 200 δομών αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα, που κρατούν ζωντανούς, χωρίς υπερβολή, χιλιάδες συμπολίτες μας.
 
Είναι γόρδιος δεσμός η αυτοδιάλυση των συνιστωσών;
Το 1ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα ξεκινήσει την Τετάρτη το απόγευμα με την εναρκτήρια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα και τους χαιρετισμούς, το πρωί της ίδιας ημέρας όμως, κλείνει ο ιστορικά καθορστικός 20ετής κύκλος του Συνασπισμού, με τη διεξαγωγή του αναβληθέντος Διαρκούς Συνεδρίου, το οποίο θα αποφασίσει και τυπικά την αυτοδιάλυση του κόμματος.
Η αυτοδιάλυση των συνιστωσών προκαλεί, ακόμη και σήμερα, έντονες συζητήσεις, όπως καταγράφεται άλλωστε στη συνέντευξη του Μανώλη Γλέζου στην εφημερίδα μας, αλλά και τις προηγούμενες δηλώσεις Γλέζου -Θεωνά -Νταβανέλλου, όπως και του ΔΗΚΚΙ.
Στο θέμα παρενέβη με ανακοίνωσή της η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας το βράδυ της Παρασκευής, μια ανακοίνωση που προϊδεάζει πιθανότατα για τη χρυσή τομή: "Η ΚΟΕ αποφάσισε να προχωρήσει στην αναστολή της αυτοτελούς δημόσιας παρουσίας της ως απαραίτητο βήμα ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ και της ενιαίας έκφρασής του". Με άλλα λόγια, χωρίς να αυτοδιαλυθεί μια συνιστώσα που δεν είναι έτοιμη για το βήμα αυτό, θα μπορεί να αναστέλει τη δημόσια παρουσία της δεσμευόμενη στο εξής από το καταστατικό του νέου κόμματος και κινούμενη στα όρια της ενιαίας έκφρασής του.
Για το από εδώ και πέρα, τέλος, η ΚΟΕ υποστηρίζει πως "εκείνο που σήμερα χρειάζεται να οικοδομήσουμε είναι ένα κόμμα των μελών του, χωρίς ειδικά προνόμια για κανέναν, με δημοκρατία και ουσιαστικές διαδικασίες πολιτικής συζήτησης, ζωντανό και μαχητικό, έτοιμο να συγκρουστεί με την τρόικα και το πολιτικό σύστημα, και να νικήσει [...] Ανοίγοντας έτσι νέους δρόμους πραγματικής Δημοκρατίας και κοινωνικής χειραφέτησης, μέσα από μια ριζική μεταπολίτευση του λαού. Αυτό πρέπει να είναι και το μήνυμα του ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ".